Ο γιος του αετού

Ο γιος του αετού

O gios tou aetou

Σύμφωνα με την παρτιτούρα, η οποία κυκλοφόρησε με τίτλο "Ο Αητός'", το τραγούδι είναι σύνθεση του Σπύρου Καίσαρη σε στίχους του Ν. Θεοφανίδη.
Προέρχεται από την επιθεώρηση "Ξιφίρ Φαλέρ" που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 16/6/1916 στο ανακαινισμένο υπαίθριο θέατρο του Παλαιού Φαλήρου, το οποίο άνηκε στην Εταιρεία Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς. Πρόκειται για την πιο θεαματική και πολυέξοδη επιθεώρηση στην ιστορία της νεοελληνικής σκηνής, σε κείμενα των Γεωργίου Πωπ, Νικολάου Λάσκαρη, Μιλτιάδη Λιδωρίκη, μουσική των Στέφανου Βαλτετσιώτη, Α. Βουτσινά, σκηνικά-κουστούμια του Πάνου Αραβαντινού και πρωταγωνιστές τη Γερμανίδα Έλσα Ένκελ, τη Ντόρα Βάλβη, τον Γ. Δράμαλη, τον Ε. Δαμάσκο, τη Δανάη Δαμάσκου κ.ά. Ειδικά για την παρέλαση της β' πράξης συνεργάστηκε στη μουσική επένδυση και ο Σπύρος Καίσαρης συνθέτοντας το συγκεκριμένο βασιλικό θούριο, ο οποίος ταυτίστηκε με τον τότε βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ (Αθήνα 2/8/1868-Παλέρμο Ιταλίας 11/1/1923) και αποτέλεσε το μουσικό σύμβολο-έμβλημα της βασιλικής παράταξης κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1915-1917), εν τω μέσω του οποίου δόθηκαν και οι παραστάσεις της επιθεώρησης.
Αναφέρουν σχετικά οι Θόδωρος Χατζηπανταζής - Λίλα Μαράκα (βλ. Η Αθηναϊκή Επιθεώρηση, Γ' τόμος, Εκδοτική "Ερμής" ΕΠΕ, Αθήνα 1977, σελ. 428, σημ. 1): «Όπως είναι γνωστό, το θούριο του Καίσαρη, που ακολουθεί, έγινε η πολεμική κραυγή της φιλοβασιλικής παράταξης, όχι μόνο στα χρόνια του διχασμού, αλλά και για αρκετές δεκαετίες αργότερα. Οι επίστρατοι, ωστόσο, της εποχής αυτής δεν έμειναν ικανοποιημένοι από τις στίχους του, τους οποίους δεν έβρισκαν αρκετά επιθετικούς και γι' αυτό τους διασκεύασαν:
"Ο Βασιλιάς μας πάλι
θα ζώση το σπαθί
να διώξη Αγγλογάλλους
και Βενιζελικούς μαζί".
Λίγο πριν από τα Νοεμβριανά μαθαίνουμε από τον Τύπο ότι η φιλοβασιλική παράταξη φανατιζόταν ζητωκραυγάζοντας και τραγουδώντας κάθε βράδυ επί δεκαπέντε λεπτά αυτούς τους στίχους ("Αθήναι", 9 Νοέμ. 1916). Στο τέλος του Δεκέμβρη, όταν το μίσος των δυο αντίπαλων παρατάξεων έφτασε στο αποκορύφωμά του, προστέθηκε στην επιθεώρηση κι ένα νέο τραγούδι του Καίσαρη "Στο Βασιλιά μας" ("Σκριπ, 28 Δεκ. 1916)».
Το τραγούδι κυκλοφόρησε από την εταιρεία Orfeon, για την οποία αναφέρει ο Αριστομένης Καλυβιώτης (2002: 109-110): «Η εταιρεία Orfeon (Blumenthal Record and Talking Machine Co Ltd), ιδιοκτησίας των αδελφών Herman και Julius Blumenthal, άρχισε ηχογραφήσεις στα τέλη του 1910 με αρχές του 1911 στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε και εργοστάσιο παραγωγής δίσκων. Οι αδελφοί Blumenthal, πριν ανοίξουν την Orfeon, ήταν αντιπρόσωποι της Odeon στην Κωνσταντινούπολη. Στις ετικέτες των δίσκων της εταιρείας εμφανίζεται πολλές φορές αντί για Orfeon Record η φίρμα Orfeos Record ή και η ελληνική "Ορφείον". Στο ρεπερτόριό της περιλαμβανόταν πολλά ελληνικά τραγούδια».

Σύμφωνα με την παρτιτούρα, η οποία κυκλοφόρησε με τίτλο "Ο Αητός'", το τραγούδι είναι σύνθεση του Σπύρου Καίσαρη σε στίχους του Ν. Θεοφανίδη.
Προέρχεται από την επιθεώρηση "Ξιφίρ Φαλέρ" που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 16/6/1916 στο ανακαινισμένο υπαίθριο θέατρο του Παλαιού Φαλήρου, το οποίο άνηκε στην Εταιρεία Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς. Πρόκειται για την πιο θεαματική και πολυέξοδη επιθεώρηση στην ιστορία της νεοελληνικής σκηνής, σε κείμενα των Γεωργίου Πωπ, Νικολάου Λάσκαρη, Μιλτιάδη Λιδωρίκη, μουσική των Στέφανου Βαλτετσιώτη, Α. Βουτσινά, σκηνικά-κουστούμια του Πάνου Αραβαντινού και πρωταγωνιστές τη Γερμανίδα Έλσα Ένκελ, τη Ντόρα Βάλβη, τον Γ. Δράμαλη, τον Ε. Δαμάσκο, τη Δανάη Δαμάσκου κ.ά. Ειδικά για την παρέλαση της β' πράξης συνεργάστηκε στη μουσική επένδυση και ο Σπύρος Καίσαρης συνθέτοντας το συγκεκριμένο βασιλικό θούριο, ο οποίος ταυτίστηκε με τον τότε βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ (Αθήνα 2/8/1868-Παλέρμο Ιταλίας 11/1/1923) και αποτέλεσε το μουσικό σύμβολο-έμβλημα της βασιλικής παράταξης κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1915-1917), εν τω μέσω του οποίου δόθηκαν και οι παραστάσεις της επιθεώρησης.
Αναφέρουν σχετικά οι Θόδωρος Χατζηπανταζής - Λίλα Μαράκα (βλ. Η Αθηναϊκή Επιθεώρηση, Γ' τόμος, Εκδοτική "Ερμής" ΕΠΕ, Αθήνα 1977, σελ. 428, σημ. 1): «Όπως είναι γνωστό, το θούριο του Καίσαρη, που ακολουθεί, έγινε η πολεμική κραυγή της φιλοβασιλικής παράταξης, όχι μόνο στα χρόνια του διχασμού, αλλά και για αρκετές δεκαετίες αργότερα. Οι επίστρατοι, ωστόσο, της εποχής αυτής δεν έμειναν ικανοποιημένοι από τις στίχους του, τους οποίους δεν έβρισκαν αρκετά επιθετικούς και γι' αυτό τους διασκεύασαν:
"Ο Βασιλιάς μας πάλι
θα ζώση το σπαθί
να διώξη Αγγλογάλλους
και Βενιζελικούς μαζί".
Λίγο πριν από τα Νοεμβριανά μαθαίνουμε από τον Τύπο ότι η φιλοβασιλική παράταξη φανατιζόταν ζητωκραυγάζοντας και τραγουδώντας κάθε βράδυ επί δεκαπέντε λεπτά αυτούς τους στίχους ("Αθήναι", 9 Νοέμ. 1916). Στο τέλος του Δεκέμβρη, όταν το μίσος των δυο αντίπαλων παρατάξεων έφτασε στο αποκορύφωμά του, προστέθηκε στην επιθεώρηση κι ένα νέο τραγούδι του Καίσαρη "Στο Βασιλιά μας" ("Σκριπ, 28 Δεκ. 1916)».
Το τραγούδι κυκλοφόρησε από την εταιρεία Orfeon, για την οποία αναφέρει ο Αριστομένης Καλυβιώτης (2002: 109-110): «Η εταιρεία Orfeon (Blumenthal Record and Talking Machine Co Ltd), ιδιοκτησίας των αδελφών Herman και Julius Blumenthal, άρχισε ηχογραφήσεις στα τέλη του 1910 με αρχές του 1911 στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε και εργοστάσιο παραγωγής δίσκων. Οι αδελφοί Blumenthal, πριν ανοίξουν την Orfeon, ήταν αντιπρόσωποι της Odeon στην Κωνσταντινούπολη. Στις ετικέτες των δίσκων της εταιρείας εμφανίζεται πολλές φορές αντί για Orfeon Record η φίρμα Orfeos Record ή και η ελληνική "Ορφείον". Στο ρεπερτόριό της περιλαμβανόταν πολλά ελληνικά τραγούδια».

Αρχείο Κουνάδη

Kounadis Archive

Orfeon

Orfeon

1920 (;)

1920 (?)

Ν. Διονυσόπουλος, Λ. Κουνάδης

cc

Orfeon_12900_EnaKaravi
Orfeon_12524_OGiosTouPsiloreiti
GramoCR_14_12476_SanTinDikinMasTinSmyrnian

Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)

10 in. (25 cm)

Ελληνικά

Greek

Επιθεώρηση

Orfeon_12867_OGiosTouAetou

Κωνσταντινούπολη

Constantinople (Istanbul)

[Θεοφανίδης Ν.]

[Theofanidis N.]

Ελληνική Εστουδιαντίνα

Elliniki Estudiantina (Greek Estudiantina)

No-12867

S 3071

3:39

Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη

Kounadis Archive Record Library