Παλιά μου χρόνια

Παλιά μου χρόνια

Palia mou chronia

Την δεκαετία του 1860, όταν ξεσπάει ο Αμερικανικός Εμφύλιος με βασικό διακύβευμα το ρατσιστικό δουλεμπόριο, η Βόρεια Αμερική έχει ήδη μετατραπεί σε ένα άνευ προηγουμένου πολιτισμικό χωνευτήρι. Ούτως ή άλλως, η μετακίνηση πληθυσμών προς τον «Νέο Κόσμο» (άλλοτε βίαια και άλλοτε εκούσια) και ο πολυεθνικός εποικισμός και αποικισμός αποτελεί μια σταθερά που ξεκινά από τον 16ο αιώνα και καθορίζει την ιστορία της ηπείρου. Επί της ουσίας, η προεδρική πλέον μετά τον Εμφύλιο συνομοσπονδία πολιτειών, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αποτελεί μικρογραφία της Υφηλίου: μία «επιτυχημένη Βαβέλ». Όπως είναι φυσικό, ένας ανεπανάληπτος συγκρητισμός κυριαρχεί και στην μουσική πραγματικότητα. Η γένεση, δε, της δισκογραφίας οικοδομεί μια συνθήκη που ευνοεί τις συνομιλίες και τις ωσμώσεις μεταξύ των αναρίθμητων εθνοπολιτισμικών ομάδων που συνθέτουν τον πληθυσμό. Οι διεργασίες αυτές θα οδηγήσουν στην ανανοηματοδότηση, επικαιροποίηση και ανανέωση παλαιών μουσικών τάσεων που φθάνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και, ταυτόχρονα, στην εξαγωγή τους εκ νέου προς τους «παλαιούς κόσμους», συστήνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα μοναδικά πολυεπίπεδο δίκτυο. Το μνημειώδες, πλέον, πολύτομο έργο του Richard Spottswood, με τίτλο “Ethnic Music on Records”, αντικατοπτρίζει με γλαφυρό τρόπο την εξαιρετικά μεγάλη δισκογραφική παραγωγή των ΗΠΑ. Συχνά, η «σύγκλιση» των γεωγραφικών συντεταγμένων συνοδεύεται από μια ακόμα σύγκλιση, που αφορά εσωτερικές πολιτισμικές «συντεταγμένες». Πρόκειται για τα πεδία του λόγιου και του λαϊκού, που μπαίνουν σε δημιουργικό διάλογο με ποικίλους τρόπους, και συχνά συστήνουν ενδιάμεσους ή/και νέους «τόπους». Η συμβολή των βιαίως μεταφερμένων σκλάβων από την αφρικανική ήπειρο στα μουσικά τεκταινόμενα της Αμερικής, και δη ο ρόλος τους στην διαμόρφωση των ειδών που σήμερα λογίζονται ως «εθνική μουσική των ΗΠΑ», υπήρξε περισσότερο από κρίσιμη. Folk, country, bluegrass, gospel, blues, soul, jazz, fox trot, rock ‘n roll, charleston, minstrel show, αλλά και συμφωνική μουσική, βαλς, ταγκό, μουσική για τον κινηματογράφο, ιταλόφωνα, ρωσόφωνα, ελληνόφωνα, εβραιόφωνα, ισπανόφωνα και άλλα ιδιώματα ηχογραφούνται και κατακλύζουν την παγκόσμια δισκογραφική αγορά. Σε αυτό το ατελείωτο σώμα ηχογραφήσεων, συναντάμε περιπτώσεις όπου ελληνόφωνοι μουσικοί διασκευάζουν αμερικανικά τραγούδια. Η οικειοποίηση αυτή είναι διττή: αφορά αφενός τον στίχο ο οποίος πλέον είναι ελληνικός (συχνά, μάλιστα, δεν έχει καμία σχέση με τον πρωτότυπο), αλλά, αφετέρου, και τις πρακτικές εκτέλεσης: διαφορετικό οργανολόγιο, διαφορετικό τραγουδιστικό ύφος, συχνά διαφοροποιήσεις στις μελωδικές και ρυθμικές φόρμες, και στις αρμονίες. Οι Έλληνες μουσικοί προσαρμόζουν αυτό που ακούν στη δική τους συνθήκη και αισθητική, με βάση τις δικές τους δυνατότητες και ανάγκες.

Η εν λόγω ηχογράφηση περιλαμβάνει διασκευή με ελληνικούς στίχους του αμερικανικού τραγουδιού "My blue heaven" σε μουσική του Walter Donaldson και στίχους του George Α.Whiting.

Συμπεριλήφθηκε στη δίπρακτη επιθεώρηση "Ziegfeld Follies of 1927" που ανέβηκε για πρώτη φορά στο New Amsterdam Theatre της Νέας Υόρκης στις 16 Αυγούστου 1927.

Το τραγούδι γνώρισε διεθνή επιτυχία, ηχογραφήθηκε και διασκευάστηκε πολλές φορές στην ιστορική δισκογραφία με διάφορες μορφές και σε διάφορες περιοχές και γλώσσες. Ενδεικτικά:

- Paul Whiteman and His Orchestra, Νέα Υόρκη, 6 Ιουλίου 1927 (Victor BVE-39627 - 20828)
- The Melody Boys, Λονδίνο 20 Δεκεμβρίου 1927 (Homophone Hh 12272)
- "Mi cielo", José Bohr, Νέα Υόρκη, 20 Ιανουαρίου 1928 (Victor BVE-41565 - 80605)
- "My blue heaven (Meu Céu Azul)", Francisco Alves, Βραζιλία, Οκτώβριος 1928 (Parlophon 2094 -  12874-a)
- Robert Burnier, Παρίσι 19 Οκτωβρίου 1928 (HMV BV 145-1 - 2-232935/K5521)
- "Mein blauer Himmel", Comedian Harmonists, Βερολίνο 6 Νοεμβρίου 1928 (Odeon Be 7570-2 - O-2737 a)
- "ГОЛУБОЙ ГАВАЕЦ", David Mevdedovsky, Λένινγκραντ 1937 (LEF 588 -588)
- "Svend Asmussens Kvintet, Κοπεγχάγη, 1940 (Odeon kpo 3517 - A 160631b D 404)
- "Cielo", I maestri del ritmo, Μιλάνο 1942 (Odeon Mo 9789 - P. 529)

Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία του τραγουδιού και στον αμερικανικό κυρίως κινηματογράφο. Μέχρι στιγμής έχει εντοπιστεί στο soundtrack περισσοτέρων από δέκα ταινιών, με παλαιότερη το "The Last Mile" (1932) και πιο πρόσφατη τo ολλανδικό φιλμ "Antonia" (1995).

Σύμφωνα με τα ως τώρα συλλεχθέντα στοιχεία, η παρούσα ηχογράφηση αποτελεί τη μοναδική καταγραφή του τραγουδιού στην ελληνικού ενδιαφέροντος ιστορική δισκογραφία.

Έρευνα και κείμενο: Λεονάρδος Κουνάδης και Νίκος Ορδουλίδης

In the 1860s, when the American Civil War breaks out with the racist slave trade at stake, North America had already turned into an unprecedented cultural melting pot. In any case, the movement of populations to the “New World” (sometimes forcibly and sometimes voluntarily) and the multinational settlement and colonization was a constant condition that started from the 16th century and defined the history of the continent. In essence, the now post-Civil War presidential confederation of states, the United States of America, is a microcosm of the globe: a “successful Babel”. Naturally, a unique syncretism also dominates in the field of music. The genesis of discography builds a condition that favors conversation and osmosis between the innumerable ethno-cultural groups that make up the population. These processes will lead to the reinterpretation, updating and renewal of old musical trends that arrive in the United States, and, at the same time, to their re-exportation to the “old worlds”, thus setting up a uniquely multi-layered network. Richard Spottswood’s now monumental multi-volume work “Ethnic Music on Records” vividly reflects the extraordinary record production in the USA. This “convergence” of geographical coordinates is often accompanied by another one, the “convergence” of internal cultural “coordinates”. These are the fields of scholar and popular music, which enter into a creative dialogue in a variety of ways, and often introduce in-between and/or new “places”. The contribution of forcibly transported slaves from the African continent to the musical scene of America, and especially their role in the formation of the genres that are now considered as part of the “national music of the USA”, was more than crucial. Folk, country, bluegrass, gospel, blues, soul, jazz, fox trot, rock ‘n roll, charleston, minstrel show, but also symphonic music, waltz, tango, music for the cinema, Italian, Russian, Greek, Hebrew, Spanish-speaking and other idioms are recorded and flood the global record market. In this endless body of recordings, we come across instances where Greek-speaking musicians arrange American songs. This appropriation is twofold: on the one hand are the lyrics, which are now in Greek (often, in fact, they has nothing to do with the original ones), and, on the other hand, the performance practices: different instrumentation, different singing style, often differences in melodic and rhythmic forms and in the harmonies. Greek musicians adapt what they hear to their own condition and aesthetics, based on their own capabilities and needs.

This recording is an adaptation with Greek lyrics of the American song "My blue heaven", set to music by Walter Donaldson and lyrics by George A. Whiting.

It was included in the two-act revue "Ziegfeld Follies of 1927" that premiered at the New Amsterdam Theater, in New York, on August 16, 1927.

The song was a global hit, has been recorded and arranged many times in historical discography, in various forms, languages and locations. For example:

- Paul Whiteman and His Orchestra, New York, July 6, 1927 (Victor BVE-39627 - 20828)
- The Melody Boys, London, December 20, 1927 (Homophone Hh 12272)
- "Mi cielo", José Bohr, New York, January 20, 1928 (Victor BVE-41565 - 80605)
- "My blue heaven (Meu Céu Azul)", Francisco Alves, Brazil, October 1928 (Parlophon 2094 -  12874-a)
- Robert Burnier, Paris, October 19, 1928 (HMV BV 145-1 - 2-232935/K5521)
- "Mein blauer Himmel", Comedian Harmonists, Berlin, November 6, 1928 (Odeon Be 7570-2 - O-2737 a)
- "ГОЛУБОЙ ГАВАЕЦ", David Mevdedovsky, Leningrad, 1937 (LEF 588 -588)
- "Svend Asmussens Kvintet, Copenhagen, 1940 (Odeon kpo 3517 - A 160631b D 404)
- "Cielo", I maestri del ritmo, Milan, 1942 (Odeon Mo 9789 - P. 529)

The presence of the song mostly in American cinema is also noteworthy. So far, it has been featured on the soundtrack of more than ten films, the earliest being "The Last Mile" (1932) and the most recent being the Dutch film "Antonia" (1995).

According to the data collected so far, this recording is the only recording of the song in Greek historical discography.

Research and text: Leonardos Kounadis and Nikos Ordoulidis

Αρχείο Κουνάδη

Kounadis Archive

Victor

Victor

3/2/1928

3/2/1928

Ν. Διονυσόπουλος, Λ. Κουνάδης

cc

Δίσκος 12'' (30 εκατοστών)

12 in. (30 cm)

Ελληνικά

Greek

Ελαφρό

Vi_68978_PaliaMouChronia

Νέα Υόρκη

New York

[Αγγλικοί στίχοι: Whiting George Α.]
Ελληνικοί στίχοι: Άγνωστος

[English lyrics: Whiting George A.]
Greek lyrics: Unknown

Shilkret Nathaniel

Shilkret Nathaniel

Ορχήστρα

Orchestra

Φοξ τροτ

Fox trot

68978

CVE 42408

3:35

Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη

Kounadis Archive Record Library