Kounadis-Archive OMEKA Site

Χασάπικο Πολίτικο

Dublin Core

Title

Χασάπικο Πολίτικο
Chasapiko Politiko

Description

Στις αρχές του 20ού αιώνα η Ευρώπη βρίσκεται σε ειρήνη και ευημερία. Η «Ωραία Εποχή» είναι απόρροια προηγούμενων σημαντικών ιστορικών γεγονότων και εξελίξεων. Τα δίκτυα που δημιουργούνται και εξελίσσονται διακινούν ανθρώπους και τα προϊόντα τους, υλικά και άυλα. Μέσα σε αυτόν τον πολυεπίπεδο κόσμο εφευρίσκεται η ηχογράφηση και η αναπαραγωγή του ήχου. Οι πρώτες δισκογραφικές εταιρείες στέλνουν κινητά συνεργεία κυριολεκτικά σε όλη την οικουμένη, για να ηχογραφήσουν τοπικούς μουσικούς. Το εύρος του ρεπερτορίου είναι ατελείωτο. Η κοσμοπολίτικη συνθήκη μεγάλων αστικών κέντρων ευνοεί τους πολυστυλισμούς και τις πολυμορφικότητες. Αποικιοκρατία, επαναστάσεις, συρράξεις, προσφυγικά ρεύματα∙ το θέατρο, ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, η φωτογράφιση, οι περιοδείες από ορχήστρες, αλλά και οι κυκλοφορίες στους πάσης φύσεως εμπορικούς διαύλους, μέσα σε έναν κόσμο που εξελίσσεται δυναμικά και ανισότροπα, διαμορφώνουν ένα σύνθετο πλέγμα από «κέντρα» και «περιφέρειες» σε εναλλασσόμενους ρόλους, που θέτουν τα μουσικά ιδιώματα σε κίνηση, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το δίκτυο μέσα στο οποίο συμμετέχει το ελληνόφωνο αστικό λαϊκό τραγούδι, συνομιλώντας διαρκώς με τους συνένοικούς του, είναι μεγαλειώδες. Η δισκογραφία έχει ήδη προσφέρει σημαντικά εργαλεία στην κατανόηση των σχέσεων που αναπτύχθηκαν μεταξύ των «εθνικών» ρεπερτορίων. Αποτέλεσμα της εν εξελίξει έρευνας είναι ο «Kοσμοπολιτισμός στην Ελληνική Ιστορική Δισκογραφία».

Όπως είναι φυσικό, στα μεγάλα αστικά κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας γύρω από την Μεσόγειο θάλασσα, οι «συνομιλίες» των ελληνόφωνων με τους συνενοίκους τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους, καθολικούς ελληνόφωνους, Αρμένηδες, σεφαραδίτες και ασκενάζι Εβραίους, προτεστάντες λεβαντίνους, Ευρωπαίους και Αμερικάνους, υπήρξαν περισσότερο από έντονες. Πολύ συχνά, το εύρος αυτού του δικτύου εκτείνεται στα Βαλκάνια, στην Ανατολική και σε τμήμα ακόμη και της Κεντρικής Ευρώπης. Ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ ορθόδοξων και μουσουλμάνων, τα σχετικά τεκμήρια καταδεικνύουν τις μεταξύ τους μουσικές ανταλλαγές και αποσαφηνίζουν μια οικουμένη όπου όλοι συνεισφέρουν στο μεγάλο μουσικό «χωνευτήρι» και όλοι μπορούν να αντλήσουν από αυτό. Και να το επανακαταθέσουν, σε νέα μορφή, με αναδιαμορφωμένο το κείμενό του και το νόημά του, με άλλοτε σαφείς και άλλοτε θολές παραπομπές στο προ-κείμενό του. Μέχρι να το ανασύρει ξανά κάποιος άλλος, μέσα από το «χωνευτήρι», ώστε να γίνεται ξεκάθαρο πως, στην αναδημιουργική και δυναμική αυτή διαδικασία όπου η ρευστότητα κυριαρχεί, τέλος δεν θα υπάρξει.

Η εν λόγω ηχογράφηση αφορά έναν εκ των πιο δημοφιλών μουσικών σκοπών του ελληνόφωνου ρεπερτορίου. Σήμερα, ο σκοπός αυτός θεωρείται άρρηκτα συνδεδεμένος με το ελληνικό θέατρο σκιών, τον Καραγκιόζη. Με τα μέχρι τώρα στοιχεία, φαίνεται πως στην ιστορική δισκογραφία τον συναντάμε έξι φορές:

- “Χασάπικο πολίτικο”, Τρίο Βρούβα, Columbia W 205485 – 56046-F, Νέα Υόρκη, Δεκέμβριος 1926 (παρούσα ηχογράφηση)
- “Γαλατιανό - Χασάπικο”, Ορχήστρα Διονυσίου Πόγγη, Columbia W-205522 - 56064-F, Νέα Υόρκη, Ιανουάριος 1927
- “Χασάπικο ταταυλιανό”, HMV BF 1659 – AO 265, Αθήνα, 1928. Συγκαταλέγεται στις ηχογραφήσεις που πραγματοποίησε η Gramophone στην Αθήνα, μεταξύ 11–30 Ιουνίου 1928, με ηχολήπτη τον Edward Fowler
- “Καραβλάχικο”, Γιώργος Κασάρας, Columbia W 205886–1 – 56122–F, Νέα Υόρκη, Μάρτιος 1928
- "Σέρβικο πολίτικο γρήγορο", λαϊκή ορχήστρα, HMV OW 95 – AO 1012, Αθήνα, 12 Μαΐου 1931. Συγκαταλέγεται στις ηχογραφήσεις που πραγματοποίησε η αγγλική δισκογραφική εταιρεία The Gramophone Co Ltd στην Αθήνα το διάστημα 11 Μαΐου – 14 Ιουνίου 1931 με ηχολήπτη τον Arthur Douglas Lawrence.
- “Γαλατιανό χασάπικο”, Ορχήστρα Κώστα Παπαγκίκα, RCA Victor BS 038450 – 26-8354, Νέα Υόρκη, 11 Σεπτεμβρίου 1939

Το βασικό μοτίβο της εισαγωγικής φράσης φαίνεται να απαντά σε παραλλαγές, τόσο στο λόγιο και λαϊκό οθωμανικό όσο και στο εβραϊκό ρεπερτόριο. Συγκεκριμένα, στο οθωμανικό ρεπερτόριο χρησιμοποιείται στην σύνθεση του Sadi Işılay (1899 – 1969) με τίτλο “Sultânîyegâh oyun havasi” ή “Sultânîyegâh sirto” (sultani yegah, αρχή Β΄ μέρους). Ο Işılay παντρεύτηκε την Deniz Kızı Eftalya (Αθανασία Γεωργιάδου), ορθόδοξη τραγουδίστρια.

Τον Μάρτιο του 2021 κυκλοφόρησε ένας νέος τόμος της σειράς δίσκων “Secret Museum of Mankind”. Η θεματική του είναι “Guitars Vol. 1: Prologue to Modern Styles”, από το αρχείο του Pat Conte (Jalopy Records). Το πρώτο κομμάτι του δίσκου τιτλοφορείται “Oudi Jorghi – Vlach Longassi”. Πρόκειται για τον Γιώργο Μπατζανό (Yorgo Bacano), ο οποίος εκτελεί ένα έργο που συμπεριλαμβάνει πάρτες από το Sultânîyegâh. Η λέξη “Vlach” στον τίτλο παραπέμπει στην περιοχή της Βλαχίας. Κρίνοντας από την μελωδική και αρμονική φόρμα, σε συνδυασμό με τις ρυθμικές παραπομπές στην χόρα, ο σκοπός πιθανότατα να σχετίζεται με την περιοχή. Επιπρόσθετα, ο τίτλος που δίνεται στην ηχογράφηση του Κασάρα στην Αμερική, “Καραβλάχικο”, ενισχύει ακόμη περισσότερο την θεωρία αυτήν. Ως "karavlaški" θεωρούνται οι γύφτοι εκ της περιοχής Βλαχίας (βλ. και Achim, 2004: 123 και Κοκκώνης, αδημοσίευτο).

Στο βιβλίο Jewish Instrumental Folk Music – The Collections and Writings of Moshe Beregovski, σε επιμέλεια των Mark Slobin, Robert Rothstein και Michael Alpert (2001), συμπεριλαμβάνονται δύο καταγραφές από freylekhs (αριθμός 146, 147) καθώς και μία sher (αριθμός 188), δηλαδή, σκοπούς που συνδέονται με χορούς των Ασκενάζι. Οι καταγραφές αυτές πραγματοποιήθηκαν από τον Beregovski, σε εκτελέσεις του Barkagan, ενός klezmer κλαρινετίστα στην περιοχή Nikolayev της νότιας Ουκρανίας, κατά την περίοδο της δεκαετίας του 1920. Η αρχή των δύο freylekhs παραλλάσει το αρχικό μοτίβο του δεύτερου μέρους του Sultânîyegâh / Vlach / Χασάπικο. Η δε sher παρουσιάζει ακόμη περισσότερες ομοιότητες, καθώς παραπέμπει σε μεγάλο βαθμό στο Χασάπικο.

Τα δύο freylekhs, τα οποία αποτελούν παραλλαγές του ίδιου σκοπού, μπήκαν και στην ιστορική δισκογραφία, αρχικά ως εβραϊκά τραγούδια. Για παράδειγμα: “Ch Sidem”, Frank Seiden, Columbia 896, περίπου 1905 (βλ. επίσης το klezmerGuide.com). Μεταξύ 1912–1914, ως σκοπός ηχογραφείται, σε ερασιτεχνική καταγραφή σε κύλινδρο, με τον τίτλο “A skarbover khsidisher nign” από τον  Reb Avrom, στην πόλη Turiis'k της επαρχίας Volyn της σημερινής Ουκρανίας, στα σύνορα με την Πολωνία. Το “nign”, στον τίτλο, μαρτυράει την θρησκευτική λειτουργία του σκοπού, από την χασίδικη (Hasidic) παράδοση της Ανατολικής Ευρώπης. Αργότερα, ο σκοπός μπήκε και στο εβραϊκό θέατρο, μάλλον από τον Aaron Lebedeff, και έγινε γνωστός με τον τίτλο “Lebedik Yankel” (ή Yankl).

Το βασικό μοτίβο της εισαγωγικής φράσης απαντά και στο αρμενικό ρεπερτόριο. Συγκεκριμένα, στη δεκαετία του 1930 o Haygagan Nuakakhump ηχογραφεί στις ΗΠΑ, πιθανώς στη Βοστόνη, το ορχηστρικό "Kasab" (The Orient - Armen Vahe Radio-Record Co AV-629-B).

Το μοτίβο που μας ενδιαφέρει ακούστηκε και στον κινηματογράφο. Συγκεκριμένα, στην σοβιετική ταινία με τίτλο “Искатели счастья” (Seekers of happiness, Κυνηγοί της ευτυχίας), η οποία προβλήθηκε το 1936, ο συνθέτης Исаак Дунаевский (Isaak Dunayevsky) χρησιμοποιεί το εν λόγω μοτίβο σε σύνθεση την οποία ηχογράφησε και αυτοτελώς το 1937 στη Μόσχα, με τον τίτλο “Еврейский танец” (Jewish dance, Εβραϊκός γάμος).

Ο συγκρητισμός που παρατηρείται στις μουσικές πραγματώσεις των περιοχών όπου έζησαν και ηχογράφησαν Έλληνες, κυρίως στο κομμάτι των λαϊκών παραδόσεων, είναι μνημειώδης. Μία ακρόαση της ιστορικής δισκογραφίας, η οποία ξεκινάει στη Νέα Υόρκη, στη Σμύρνη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη από το 1900, είναι αρκετή. Ένα ουσιαστικό κομμάτι αυτού του συγκρητισμού αφορά τους Εβραίους, οι οποίοι αποτελούν βασικούς αγωγούς στην ανεπανάληπτη σε ποικιλία πολιτισμική παρακαταθήκη του ελληνόφωνου κόσμου. Δανείζονται και δανείζουν, αλλά και κουβαλούν πιο μακρινές παραδόσεις από τα μέρη που ζούσαν προηγουμένως και τους τόπους που ταξίδεψαν. Αποτελούν κεντρικούς συνομιλητές στην ελληνική και την οθωμανική οικουμένη, και συνθέτουν ένα πλούσιο μουσικό μωσαϊκό, το οποίο αποτελείται από ετερογενή αλλά αλληλοπεριχωρητικά παλίμψηστα: ένα μεγάλο μουσικό χωνευτήρι.

Οι πηγές μαρτυρούν την διαχρονική ύπαρξη εβραϊκού στοιχείου τουλάχιστον από την ελληνιστική περίοδο, σε περιοχές που χιλιετίες αργότερα σχημάτισαν το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Μετά το «Διάταγμα των Μεδιολάνων» το 313 μ.Χ. και την σταδιακή χριστιανοποίηση της Ανατολικής Αυτοκρατορίας, το εβραϊκό στοιχείο βρέθηκε σε δυσχερή θέση. Οι εβραϊκοί πληθυσμοί που είναι εδραιωμένοι από τότε στα εν λόγω εδάφη είναι γνωστοί ως «ρωμανιώτες» (Ρώμη – Ρωμιός). Το ιστορικό γεωγραφικό κέντρο αναφοράς τους είναι τα Γιάννινα, και μιλούν την ελληνική με ποικίλες γλωσσικές μείξεις. Μετά το 1492, και το «Διάταγμα της Αλάμπρας» των Ισπανών βασιλέων Φερδινάνδου και Ισαβέλλας, όσοι Εβραίοι δεν αποδέχτηκαν να ασπαστούν τον χριστιανισμό αποπέμφθηκαν από την Ιβηρική χερσόνησο. Πρόκειται για τους «Σεφαραδίτες», μία από τις μεγαλύτερες εβραϊκές εθνοπολιτισμικές κατηγοριοποιήσεις (Sepharad στα εβραϊκά κείμενα αναφέρεται ως η περιοχή της σημερινής Ισπανίας). Η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε ένα από τα βασικά σημεία προορισμού αυτής της μετακίνησης, καθώς οι δεσμοί με την πόλη ήταν παλαιότεροι και ήδη στενοί. Εκτός του ρόλου που διαδραμάτισαν οι Έλληνες Εβραίοι στα μουσικά τεκταινόμενα της ελληνικής χερσονήσου, σημαντικές υπήρξαν και οι αλληλο-επιρροές μεταξύ των ελληνόφωνων ορθόδοξων με τους εβραίους στο θρήσκευμα, σε διάφορες άλλες περιοχές όπου οι δύο κοινότητες έζησαν μαζί. Όπως για παράδειγμα στην Οδησσό με τους ανατολικούς Ασκενάζι, οι οποίοι κατά κύριο λόγο ομιλούν την Yiddish, μια ιδιότυπη σημιτικοποιημένη-σλαβοποιημένη γλώσσα (το Βασίλειο του Ashkenaz, απογόνου του Νώε, είναι συνδεδεμένο στα εβραϊκά κείμενα με τα βόρειο-ανατολικά ευρωπαϊκά εδάφη). Το ορχηστρικό τους ρεπερτόριο συχνά καλείται klezmer. Πέραν, δηλαδή, των γεωγραφικών ορίων του σύγχρονου ελληνικού κράτους, οι πολιτισμικές συνομιλίες μεταξύ ελληνορθοδόξων και Εβραίων αφορούν και άλλα σημεία του κόσμου, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, όπου αντάμωσαν ως μετανάστες.

Έρευνα και κείμενο: Νίκος Ορδουλίδης
At the beginning of the 20th century, Europe is living in peace and prosperity. The “Belle Époque” is an outgrowth of previous important historical events and developments. The networks that are created and which evolve funnel both people and their products, tangible and intangible. It is within this multi-layered world that sound recording and sound reproduction is invented. Early record labels send mobile crews literally all over the world to record local musicians. The range of the repertoire is endless. Cosmopolitanism in large urban centers favors polystylisms and polymorphisms. Colonialism, revolutions, conflicts, refugee flows; the theater, cinema, radio, photography, orchestras’ tours, but also circulations in all kinds of commercial channels in a world that evolves dynamically and anisotropically, form a complex network of “centers” and “peripheries” in alternating roles setting musical idioms in motion, both literally and figuratively. The network in which the Greek-speaking urban popular song participates, constantly conversing with its co-tenants, is magnificent. Discography has already provided important tools in understanding the relationships that developed between “national” repertoires. The result of this ongoing research is “Cosmopolitanism in Greek Historical Discography”.

Naturally, in the large urban centers of the Ottoman Empire around the Mediterranean Sea, the “conversations” of the Greek-speakers with their Turkish-speaking Muslim “co-tenants”, the Catholic Greek-speakers, the Armenians, the Sepharadi and Ashkenazi Jews, the Levantine Protestants, and the Europeans and the Americans, were more than intense. Very often, the scope of this network extends to the Balkans, to Eastern and even to a part of Central Europe. Especially regarding relations between Orthodox and Muslims, the relevant evidence demonstrates the musical exchanges between them and elucidate an ecumene where everyone contributed to the great musical “melting-pot”, and where everyone may draw from it, as well as redeposit it, in a new form, with a reformulated text and its meaning, with sometimes clear and sometimes blurred references to its pre-text, until someone else pulls it out again, through the “melting-pot”, so that it becomes clear that there is no end in this recreational and dynamic process where fluidity prevails.

This is one of the most popular musical tunes of the Greek-speaking repertoire. Today, this tune is considered inextricably linked to the Greek shadow theater, that is, Karagiozis. According to the findings so far, the tune appears six times in historical discography:

- "Chasapiko politiko", Trio Vrouva, Columbia W 205485 – 56046-F, New York, December 1926 (this record)
- "Galatiano - Chasapiko", Dionysis Pongis' orchestra, Columbia W-205522 - 56064-F, New York, January 1927
- "Chasapiko tatavliano", HMV BF 1659 – AO 265, Athens, 1928. This is one of the recordings made by Gramophone in Athens between June 11–30 1928, with sound engineer Edward Fowler
- "Karavlachiko", Giorgos Kasaras, Columbia W 205886–1 – 56122–F, New York, March 1928
- "Serviko politiko grigoro", laiki orchestra, HMV OW 95 – AO 1012, Athens, May 12 1931. This is one of the recordings made by Gramophone in Athens between May 11 – June 14 1931, with sound engineer Arthur Douglas Lawrence.
- "Galatiano chasapiko", Kostas Papagkika’s Orchestra, RCA Victor BS 038450 – 26-8354, New York, September 11 1939

The main motif of the introductory phrase seems to appear in variations, both in the scholar and popular Ottoman as well as in the Jewish repertoire. Specifically, in the Ottoman repertoire, it is used in the composition of Sadi Işılay (1899–1969) under the title "Sultânîyegâh oyun havasi" or "Sultânîyegâh sirto" (sultani yegah, beginning of B section). Işılay married Deniz Kızı Eftalya (Athanasia Georgiadou), an orthodox singer.

In March 2021, a new volume of the "Secret Museum of Mankind" series was published. Its theme is "Guitars Vol. 1: Prologue to Modern Styles", from Pat Conte’s archive (Jalopy Records). The first track of the album is entitled "Oudi Jorghi – Vlach Longassi". This is Giorgos Batzanos (Yorgo Bacano),who is performing a work that includes parts from Sultânîyegâh. The word "Vlach" in the title refers to the region of Wallachia. Judging by the melodic and harmonic form, in combination with the rhythmic references to the chora, the tune is probably related to that region. In addition, the title given to Kasara's recording in America ("Karavlachiko") further reinforces this theory. Gypsies coming from the region of Wallachia were considered "Karavlaški" (see also Achim, 2004: 123 and Kokkonis, unpublished).

In the book Jewish Instrumental Folk Music – The Collections and Writings of Moshe Beregovski by Mark Slobin, Robert Rothstein and Michael Alpert (2001) are included two freylekhs (number 146, 147), as well as one sher (number 188), that is, tunes associated with Ashkenazi dances. These tunes, performed by Barkagan, a klezmorim clarinetist in the Nikolayev region of southern Ukraine, were transcribed by Beregovski during the 1920s. The beginning of the two freylekhs varies the original motif of the second part of Sultânîyegâh / Vlach / Chasapiko. The sher presents even more similarities, as it refers to a large extent to the Chasapiko.

The two freylekhs, which are variations of the same tune, also entered historical discography, originally as Jewish songs. For example: "Ch Sidem", Frank Seiden, Columbia 896, around 1905 (visit also klezmerGuide.com). Between 1912–1914, the tune was amateurly recorded on a cylinder under the title "A skarbover khsidisher nign" by Reb Avrom, in the city Turiis'k, in the Volyn region of present-day Ukraine, on the border with Poland. The word "nign" in the title testifies to the religious function of the tune from the Hasidic tradition of Eastern Europe. Later, the tune appeared in the Jewish theater, probably by Aaron Lebedeff, and became known under the title "Lebedik Yankel" (or Yankl).

The main motif of the introductory phrase can also be found in the Armenian repertoire. Specifically, in 1930s, Haygagan Nuakakhump recorded in USA, probably in Boston, the instrumental piece "Kasab" (The Orient - Armen Vahe Radio-Record Co AV-629-B).

The motif under consideration was also heard in the cinema. More specifically, in the Soviet film "Искатели счастья" (Seekers of happiness), which was released in 1936, the composer Isaak Dunayevsky used this motif in a composition which he recorded also independently in 1937, in Moscow, under the title "Еврейский танец" (Jewish dance).

Syncretism, which is observed in the musical actualizations of the areas where Greeks lived and recorded, mainly in the area of folk-popular traditions, is monumental. It only takes one to listen to historical discography, which begins in New York, Smyrna (Izmir), Constantinople (Istanbul), Athens and Thessaloniki since 1900. An essential part of this syncretism concerns the Jews, who constitute one of the main conduits in the uniquely diverse cultural heritage of the Greek-speaking world. They borrow and lend, but they also carry more distant traditions from the places where they have previously lived and the places they have traveled to. They are the central interlocutors in the Greek and Ottoman ecumene, and compose a rich musical mosaic which consists of heterogeneous but co-existent palimpsests: a great musical melting-pot.

The sources show the timeless existence of a Jewish element, at least since the Hellenistic period, in areas that millennia later formed the modern Greek state. After the “Edict of Milan” in 313 AD and the gradual Christianization of the Eastern Empire, the Jewish element found itself in a difficult position. The Jewish populations that have since been established in these lands became known as Romaniote Jews (or “Romaniotes”’ Rome – Romios). Their historical geographical center of reference was the city of Ioannina, and they speak Greek with various linguistic mixtures. After 1492 and the “Alhambra Decree” by the joint Spanish monarchs Ferdinand and Isabella, those Jews who did not accept to embrace Christianity were expelled from the Iberian peninsula. They became known as the Sepharadi Jews (or “Sepharadim”), one of the largest Jewish ethno-cultural categorizations (Sepharad in Jewish texts is referred to as the region of present-day Spain). Thessaloniki was one of the main destination points of this displacement, as the ties with the city were older and already close. Apart from the role played by the Greek Jews in the musical developments on the Greek peninsula, there were also important mutual influences between the Greek-speaking Orthodox and the Jews in various other areas where the two communities lived together. As, for example, in Odessa, with the Eastern Ashkenazi Jews, who mainly speak Yiddish, a sui generis Semitic-Slavic language (in Jewish texts, the Kingdom of Ashkenaz, a descendant of Noah, is connected with north-eastern European territories). Their orchestral repertoire is often called klezmer. In other words, apart from the geographical limits of the modern Greek state, the cultural conversations between the Greek Orthodox and the Jews also concern other parts of the world, both in Europe and America, where they met as immigrants.

Research and text: Nikos Ordoulidis

Source

Αρχείο Κουνάδη
Kounadis Archive

Publisher

Columbia USA
Columbia (USA)

Date

12/1926
12/1926

Contributor

Ν. Διονυσόπουλος, Λ. Κουνάδης

Rights

cc

Relation

RCA_Vi_26_8354_GalatianoChasapiko
HMV_AO265_ChasapikoTatavliano
Parl_B21555_ChasapikoPolitiko
HMV_AO178_ChasapikoPolitiko
HMV_AO1012_ChasapikoPolitikoArgo
HMV_AO1012_ServikoPolitikoGrigoro

Format

Δίσκος 12'' (30 εκατοστών)
12 in. (30 cm)

Type

Αστικό λαϊκό

Identifier

Col_56046_ChasapikoPolitiko

Coverage

Νέα Υόρκη
New York

78 RPM Records Item Type Metadata

Ερμηνευτής / Singer

Οργανικό
Instrumental

Στιχουργός / Lyrics writer

Οργανικό
Instrumental

Ορχήστρα - Εκτελεστές / Orchestra - Singers

Τρίο Βρούβα [κλαρίνο (Βρούβας Θωμάς), λαούτο (Στασινόπουλος Σωτήρης;), σαντούρι]
Vrouvas Trio [clarinet (Vrouvas Thomas), lute (Stasinopoulos Sotiris?), santur]

Χορός / Dance

Χασάπικος
Chasapikos

Αριθμός Σειράς / Coupling number

56046-F

Αριθμός Μήτρας / Matrix Number

W 205485

Διάρκεια ηχογραφήματος / Length of the song

4:00

Θέση ηχογραφήματος / Place of record (object)

Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη
Kounadis Archive Record Library

Citation

Άγνωστος and Unknown, “Χασάπικο Πολίτικο,” Kounadis-Archive OMEKA Site, accessed September 22, 2023, https://kounadisomeka.aegean.gr/items/show/4680.

Item Relations

This item has no relations.

Social Bookmarking