Ali Pacha
Dublin Core
Title
Ali Pacha
Ali Pacha
Subject
Description
Πρόκειται για μία από τις πολλές εκτελέσεις-παραλλαγές του γνωστού γιαννιώτικου τραγουδιού "Αλή Πασάς".
Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (2015: 144-147): «Η μελωδία του διακρίνεται κατά κανόνα σε δύο μέρη: στο κύριο μέρος της που έχει αργό ρυθμό σαν "κλέφτικο" και στο γύρισμα, που είναι πιο γοργό. Αυτό το δεύτερο μέρος, σε πολλές εκτελέσεις είναι τραγουδισμένο χορωδιακά. Μέχρι το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο στην Μικρά Ασία με τους τίτλους "Γιαννιώτικο" (ή "Γιαννιότικο") και "Γιαννιώτικος μανές". Πρέπει να διευκρινισθεί όμως ότι το τραγούδι δεν έχει την χαρακτηριστική δομή του αμανέ. Ίσως το αποκάλεσαν έτσι, λόγω του αργού ρυθμού που έχει η βασική μελωδία του. Μετά το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο και με τους τίτλους "Λειβαδιά αλά Μωραΐτικα" ή και σκέτο "Λειβαδιά".
Οι στίχοι του, σχεδόν σε κάθε ηχογράφηση είναι διαφορετικοί. Κατά κανόνα αναφέρονται στον Αλή Πασά. Είναι επαινετικοί γι’ αυτόν, αφού τον εξυμνούν για τη δύναμη και το κύρος του. Υπάρχουν όμως και ηχογραφήσεις, που πάνω στην μελωδία του έχουν "τοποθετηθεί" στίχοι ερωτικοί. [...]
Μετά το 1922 και μέχρι το 1940, ηχογραφήθηκε πολλές φορές. Ακούγεται μέχρι σήμερα. [...] Στις εκτελέσεις που έχουν τον τίτλο "Λειβαδιά", υπάρχουν σχεδόν πάντα οι στίχοι:
Έμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά, πού κείται μέσ’ το ρέμα
παν’ τα κορίτσια για νερό κι’ έρχονται φιλημένα
[...] καταγράφονται τριάντα τέσσερις διαφορετικοί δίσκοι του "Αλή Πασά", που ηχογραφήθηκαν την περίοδο 1900-1926. Δύο απ’ αυτούς είναι πλαστογραφημένοι, δείγμα κι αυτό της μεγάλης διάδοσής του εκείνη την περίοδο.
Στην ελληνική βιβλιογραφία ο "Αλή-Πασάς" υπάρχει σε πολλές συλλογές δημοτικών τραγουδιών. Ο Ανδρέας Ντάκουλας μάλιστα, έχει καταγράψει δυο παραλλαγές του ("Αλή Πασάς" και "Όμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά"), παραθέτοντας και τη μουσική του σε βυζαντινή μουσική σημειογραφία».
Για τη μορφή και τις πολιτικές ικανότητες του μουσουλμανικού θρησκεύματος και αλβανικής καταγωγής πασά των Ιωαννίνων Tepedelenli Ali Paşa (Τεπελένι 1744 (;) - Ιωάννινα 24/1/1822) επισημαίνει (βλ. εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 28 Φεβρουαρίου 2010) ο ιστορικός Σπύρος Ασδραχάς: «Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο Αλή Πασάς είχε τον αοιδό του, τον Χατζή Σεχρέτη, αλλά και άλλους, που όλοι τους μας παραπέμπουν σε μια πολύ παλαιότερη παράδοση, εκείνη της έμμετρης ιστορίας, επικεντρωμένης σε μια ηγετική προσωπικότητα. Ας επανέλθουμε στα έγγραφα: συγκρούσεις, πλουτοπαραγωγικές πηγές, αμυντικό σχέδιο, κατάληψη αξιωμάτων που του επιτρέπουν να υπερβαίνει τα όρια του πασαλικιού του, διορισμοί των γιων του σε άλλες διοικητικές ενότητες πέραν του πασαλικίου των Ιωαννίνων, πράγμα που εξασφαλίζει στον Αλή Πασά έναν γεωγραφικό και εκτεταμένο πολλαπλό έλεγχο. Αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να καταλήξει σε ένα αποσχιστικό κίνημα, τόσο συνδεδεμένο με την ελληνική επανάσταση. Στην εποχή του αγαπήθηκε, μισήθηκε, θαυμάστηκε. Ίσως ο λόρδος Μπάιρον να συνόψισε την ηγετική του ικανότητα και τον ψυχισμό του· χωρίς να μένω πιστός στους στίχους “με σιδερένιο χέρι δάμαζε ατίθασους ανθρώπους. Κάτω από τα άσπρα γένια του έκρυβε νεανικά πάθη”. Κυρίως τον φοβήθηκαν:
“Αλή Πασάς είναι πασάς/ και τα παιδιά του ντρίβια/ κι όποιος τα βάλει μετ' αυτούς/ τον τρών' τα μαύρα φίδια”.
Για τον Αλή Πασά έχει αφήσει μια σημαντική μαρτυρία ο Κάρολος Νάπιερ (σ.σ.: ο βρετανός στρατιωτικός διοικητής της Κεφαλλονιάς), η οποία έφθασε διαμεσολαβημένη ως εμάς από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Ο περιπετειώδης άγγλος τον συμβούλευσε μαζί με τους Έλληνες να κηρύξει την Επανάσταση».
Για περισσότερα βλ. "Αρχείο Αλή Πασά Γενναδείου Βιβλιοθήκης", τόμοι α, β, γ, δ, συλλογικό έργο, επιμέλεια Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Παναγιώτης Δ. Μιχαηλάρης, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2010.
Για τον τραγουδιστή της ηχογράφησης "κύριο Νάκι" βλέπε εδώ.
Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (2015: 144-147): «Η μελωδία του διακρίνεται κατά κανόνα σε δύο μέρη: στο κύριο μέρος της που έχει αργό ρυθμό σαν "κλέφτικο" και στο γύρισμα, που είναι πιο γοργό. Αυτό το δεύτερο μέρος, σε πολλές εκτελέσεις είναι τραγουδισμένο χορωδιακά. Μέχρι το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο στην Μικρά Ασία με τους τίτλους "Γιαννιώτικο" (ή "Γιαννιότικο") και "Γιαννιώτικος μανές". Πρέπει να διευκρινισθεί όμως ότι το τραγούδι δεν έχει την χαρακτηριστική δομή του αμανέ. Ίσως το αποκάλεσαν έτσι, λόγω του αργού ρυθμού που έχει η βασική μελωδία του. Μετά το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο και με τους τίτλους "Λειβαδιά αλά Μωραΐτικα" ή και σκέτο "Λειβαδιά".
Οι στίχοι του, σχεδόν σε κάθε ηχογράφηση είναι διαφορετικοί. Κατά κανόνα αναφέρονται στον Αλή Πασά. Είναι επαινετικοί γι’ αυτόν, αφού τον εξυμνούν για τη δύναμη και το κύρος του. Υπάρχουν όμως και ηχογραφήσεις, που πάνω στην μελωδία του έχουν "τοποθετηθεί" στίχοι ερωτικοί. [...]
Μετά το 1922 και μέχρι το 1940, ηχογραφήθηκε πολλές φορές. Ακούγεται μέχρι σήμερα. [...] Στις εκτελέσεις που έχουν τον τίτλο "Λειβαδιά", υπάρχουν σχεδόν πάντα οι στίχοι:
Έμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά, πού κείται μέσ’ το ρέμα
παν’ τα κορίτσια για νερό κι’ έρχονται φιλημένα
[...] καταγράφονται τριάντα τέσσερις διαφορετικοί δίσκοι του "Αλή Πασά", που ηχογραφήθηκαν την περίοδο 1900-1926. Δύο απ’ αυτούς είναι πλαστογραφημένοι, δείγμα κι αυτό της μεγάλης διάδοσής του εκείνη την περίοδο.
Στην ελληνική βιβλιογραφία ο "Αλή-Πασάς" υπάρχει σε πολλές συλλογές δημοτικών τραγουδιών. Ο Ανδρέας Ντάκουλας μάλιστα, έχει καταγράψει δυο παραλλαγές του ("Αλή Πασάς" και "Όμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά"), παραθέτοντας και τη μουσική του σε βυζαντινή μουσική σημειογραφία».
Για τη μορφή και τις πολιτικές ικανότητες του μουσουλμανικού θρησκεύματος και αλβανικής καταγωγής πασά των Ιωαννίνων Tepedelenli Ali Paşa (Τεπελένι 1744 (;) - Ιωάννινα 24/1/1822) επισημαίνει (βλ. εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 28 Φεβρουαρίου 2010) ο ιστορικός Σπύρος Ασδραχάς: «Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο Αλή Πασάς είχε τον αοιδό του, τον Χατζή Σεχρέτη, αλλά και άλλους, που όλοι τους μας παραπέμπουν σε μια πολύ παλαιότερη παράδοση, εκείνη της έμμετρης ιστορίας, επικεντρωμένης σε μια ηγετική προσωπικότητα. Ας επανέλθουμε στα έγγραφα: συγκρούσεις, πλουτοπαραγωγικές πηγές, αμυντικό σχέδιο, κατάληψη αξιωμάτων που του επιτρέπουν να υπερβαίνει τα όρια του πασαλικιού του, διορισμοί των γιων του σε άλλες διοικητικές ενότητες πέραν του πασαλικίου των Ιωαννίνων, πράγμα που εξασφαλίζει στον Αλή Πασά έναν γεωγραφικό και εκτεταμένο πολλαπλό έλεγχο. Αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να καταλήξει σε ένα αποσχιστικό κίνημα, τόσο συνδεδεμένο με την ελληνική επανάσταση. Στην εποχή του αγαπήθηκε, μισήθηκε, θαυμάστηκε. Ίσως ο λόρδος Μπάιρον να συνόψισε την ηγετική του ικανότητα και τον ψυχισμό του· χωρίς να μένω πιστός στους στίχους “με σιδερένιο χέρι δάμαζε ατίθασους ανθρώπους. Κάτω από τα άσπρα γένια του έκρυβε νεανικά πάθη”. Κυρίως τον φοβήθηκαν:
“Αλή Πασάς είναι πασάς/ και τα παιδιά του ντρίβια/ κι όποιος τα βάλει μετ' αυτούς/ τον τρών' τα μαύρα φίδια”.
Για τον Αλή Πασά έχει αφήσει μια σημαντική μαρτυρία ο Κάρολος Νάπιερ (σ.σ.: ο βρετανός στρατιωτικός διοικητής της Κεφαλλονιάς), η οποία έφθασε διαμεσολαβημένη ως εμάς από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Ο περιπετειώδης άγγλος τον συμβούλευσε μαζί με τους Έλληνες να κηρύξει την Επανάσταση».
Για περισσότερα βλ. "Αρχείο Αλή Πασά Γενναδείου Βιβλιοθήκης", τόμοι α, β, γ, δ, συλλογικό έργο, επιμέλεια Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Παναγιώτης Δ. Μιχαηλάρης, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2010.
Για τον τραγουδιστή της ηχογράφησης "κύριο Νάκι" βλέπε εδώ.
Πρόκειται για μία από τις πολλές εκτελέσεις-παραλλαγές του γνωστού γιαννιώτικου τραγουδιού "Αλή Πασάς".
Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (2015: 144-147): «Η μελωδία του διακρίνεται κατά κανόνα σε δύο μέρη: στο κύριο μέρος της που έχει αργό ρυθμό σαν "κλέφτικο" και στο γύρισμα, που είναι πιο γοργό. Αυτό το δεύτερο μέρος, σε πολλές εκτελέσεις είναι τραγουδισμένο χορωδιακά. Μέχρι το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο στην Μικρά Ασία με τους τίτλους "Γιαννιώτικο" (ή "Γιαννιότικο") και "Γιαννιώτικος μανές". Πρέπει να διευκρινισθεί όμως ότι το τραγούδι δεν έχει την χαρακτηριστική δομή του αμανέ. Ίσως το αποκάλεσαν έτσι, λόγω του αργού ρυθμού που έχει η βασική μελωδία του. Μετά το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο και με τους τίτλους "Λειβαδιά αλά Μωραΐτικα" ή και σκέτο "Λειβαδιά".
Οι στίχοι του, σχεδόν σε κάθε ηχογράφηση είναι διαφορετικοί. Κατά κανόνα αναφέρονται στον Αλή Πασά. Είναι επαινετικοί γι’ αυτόν, αφού τον εξυμνούν για τη δύναμη και το κύρος του. Υπάρχουν όμως και ηχογραφήσεις, που πάνω στην μελωδία του έχουν "τοποθετηθεί" στίχοι ερωτικοί. [...]
Μετά το 1922 και μέχρι το 1940, ηχογραφήθηκε πολλές φορές. Ακούγεται μέχρι σήμερα. [...] Στις εκτελέσεις που έχουν τον τίτλο "Λειβαδιά", υπάρχουν σχεδόν πάντα οι στίχοι:
Έμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά, πού κείται μέσ’ το ρέμα
παν’ τα κορίτσια για νερό κι’ έρχονται φιλημένα
[...] καταγράφονται τριάντα τέσσερις διαφορετικοί δίσκοι του "Αλή Πασά", που ηχογραφήθηκαν την περίοδο 1900-1926. Δύο απ’ αυτούς είναι πλαστογραφημένοι, δείγμα κι αυτό της μεγάλης διάδοσής του εκείνη την περίοδο.
Στην ελληνική βιβλιογραφία ο "Αλή-Πασάς" υπάρχει σε πολλές συλλογές δημοτικών τραγουδιών. Ο Ανδρέας Ντάκουλας μάλιστα, έχει καταγράψει δυο παραλλαγές του ("Αλή Πασάς" και "Όμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά"), παραθέτοντας και τη μουσική του σε βυζαντινή μουσική σημειογραφία».
Για τη μορφή και τις πολιτικές ικανότητες του μουσουλμανικού θρησκεύματος και αλβανικής καταγωγής πασά των Ιωαννίνων Tepedelenli Ali Paşa (Τεπελένι 1744 (;) - Ιωάννινα 24/1/1822) επισημαίνει (βλ. εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 28 Φεβρουαρίου 2010) ο ιστορικός Σπύρος Ασδραχάς: «Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο Αλή Πασάς είχε τον αοιδό του, τον Χατζή Σεχρέτη, αλλά και άλλους, που όλοι τους μας παραπέμπουν σε μια πολύ παλαιότερη παράδοση, εκείνη της έμμετρης ιστορίας, επικεντρωμένης σε μια ηγετική προσωπικότητα. Ας επανέλθουμε στα έγγραφα: συγκρούσεις, πλουτοπαραγωγικές πηγές, αμυντικό σχέδιο, κατάληψη αξιωμάτων που του επιτρέπουν να υπερβαίνει τα όρια του πασαλικιού του, διορισμοί των γιων του σε άλλες διοικητικές ενότητες πέραν του πασαλικίου των Ιωαννίνων, πράγμα που εξασφαλίζει στον Αλή Πασά έναν γεωγραφικό και εκτεταμένο πολλαπλό έλεγχο. Αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να καταλήξει σε ένα αποσχιστικό κίνημα, τόσο συνδεδεμένο με την ελληνική επανάσταση. Στην εποχή του αγαπήθηκε, μισήθηκε, θαυμάστηκε. Ίσως ο λόρδος Μπάιρον να συνόψισε την ηγετική του ικανότητα και τον ψυχισμό του· χωρίς να μένω πιστός στους στίχους “με σιδερένιο χέρι δάμαζε ατίθασους ανθρώπους. Κάτω από τα άσπρα γένια του έκρυβε νεανικά πάθη”. Κυρίως τον φοβήθηκαν:
“Αλή Πασάς είναι πασάς/ και τα παιδιά του ντρίβια/ κι όποιος τα βάλει μετ' αυτούς/ τον τρών' τα μαύρα φίδια”.
Για τον Αλή Πασά έχει αφήσει μια σημαντική μαρτυρία ο Κάρολος Νάπιερ (σ.σ.: ο βρετανός στρατιωτικός διοικητής της Κεφαλλονιάς), η οποία έφθασε διαμεσολαβημένη ως εμάς από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Ο περιπετειώδης άγγλος τον συμβούλευσε μαζί με τους Έλληνες να κηρύξει την Επανάσταση».
Για περισσότερα βλ. "Αρχείο Αλή Πασά Γενναδείου Βιβλιοθήκης", τόμοι α, β, γ, δ, συλλογικό έργο, επιμέλεια Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Παναγιώτης Δ. Μιχαηλάρης, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2010.
Για τον τραγουδιστή της ηχογράφησης "κύριο Νάκι" βλέπε εδώ.
Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (2015: 144-147): «Η μελωδία του διακρίνεται κατά κανόνα σε δύο μέρη: στο κύριο μέρος της που έχει αργό ρυθμό σαν "κλέφτικο" και στο γύρισμα, που είναι πιο γοργό. Αυτό το δεύτερο μέρος, σε πολλές εκτελέσεις είναι τραγουδισμένο χορωδιακά. Μέχρι το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο στην Μικρά Ασία με τους τίτλους "Γιαννιώτικο" (ή "Γιαννιότικο") και "Γιαννιώτικος μανές". Πρέπει να διευκρινισθεί όμως ότι το τραγούδι δεν έχει την χαρακτηριστική δομή του αμανέ. Ίσως το αποκάλεσαν έτσι, λόγω του αργού ρυθμού που έχει η βασική μελωδία του. Μετά το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο και με τους τίτλους "Λειβαδιά αλά Μωραΐτικα" ή και σκέτο "Λειβαδιά".
Οι στίχοι του, σχεδόν σε κάθε ηχογράφηση είναι διαφορετικοί. Κατά κανόνα αναφέρονται στον Αλή Πασά. Είναι επαινετικοί γι’ αυτόν, αφού τον εξυμνούν για τη δύναμη και το κύρος του. Υπάρχουν όμως και ηχογραφήσεις, που πάνω στην μελωδία του έχουν "τοποθετηθεί" στίχοι ερωτικοί. [...]
Μετά το 1922 και μέχρι το 1940, ηχογραφήθηκε πολλές φορές. Ακούγεται μέχρι σήμερα. [...] Στις εκτελέσεις που έχουν τον τίτλο "Λειβαδιά", υπάρχουν σχεδόν πάντα οι στίχοι:
Έμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά, πού κείται μέσ’ το ρέμα
παν’ τα κορίτσια για νερό κι’ έρχονται φιλημένα
[...] καταγράφονται τριάντα τέσσερις διαφορετικοί δίσκοι του "Αλή Πασά", που ηχογραφήθηκαν την περίοδο 1900-1926. Δύο απ’ αυτούς είναι πλαστογραφημένοι, δείγμα κι αυτό της μεγάλης διάδοσής του εκείνη την περίοδο.
Στην ελληνική βιβλιογραφία ο "Αλή-Πασάς" υπάρχει σε πολλές συλλογές δημοτικών τραγουδιών. Ο Ανδρέας Ντάκουλας μάλιστα, έχει καταγράψει δυο παραλλαγές του ("Αλή Πασάς" και "Όμορφη πού ’ναι η Λειβαδιά"), παραθέτοντας και τη μουσική του σε βυζαντινή μουσική σημειογραφία».
Για τη μορφή και τις πολιτικές ικανότητες του μουσουλμανικού θρησκεύματος και αλβανικής καταγωγής πασά των Ιωαννίνων Tepedelenli Ali Paşa (Τεπελένι 1744 (;) - Ιωάννινα 24/1/1822) επισημαίνει (βλ. εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 28 Φεβρουαρίου 2010) ο ιστορικός Σπύρος Ασδραχάς: «Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο Αλή Πασάς είχε τον αοιδό του, τον Χατζή Σεχρέτη, αλλά και άλλους, που όλοι τους μας παραπέμπουν σε μια πολύ παλαιότερη παράδοση, εκείνη της έμμετρης ιστορίας, επικεντρωμένης σε μια ηγετική προσωπικότητα. Ας επανέλθουμε στα έγγραφα: συγκρούσεις, πλουτοπαραγωγικές πηγές, αμυντικό σχέδιο, κατάληψη αξιωμάτων που του επιτρέπουν να υπερβαίνει τα όρια του πασαλικιού του, διορισμοί των γιων του σε άλλες διοικητικές ενότητες πέραν του πασαλικίου των Ιωαννίνων, πράγμα που εξασφαλίζει στον Αλή Πασά έναν γεωγραφικό και εκτεταμένο πολλαπλό έλεγχο. Αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να καταλήξει σε ένα αποσχιστικό κίνημα, τόσο συνδεδεμένο με την ελληνική επανάσταση. Στην εποχή του αγαπήθηκε, μισήθηκε, θαυμάστηκε. Ίσως ο λόρδος Μπάιρον να συνόψισε την ηγετική του ικανότητα και τον ψυχισμό του· χωρίς να μένω πιστός στους στίχους “με σιδερένιο χέρι δάμαζε ατίθασους ανθρώπους. Κάτω από τα άσπρα γένια του έκρυβε νεανικά πάθη”. Κυρίως τον φοβήθηκαν:
“Αλή Πασάς είναι πασάς/ και τα παιδιά του ντρίβια/ κι όποιος τα βάλει μετ' αυτούς/ τον τρών' τα μαύρα φίδια”.
Για τον Αλή Πασά έχει αφήσει μια σημαντική μαρτυρία ο Κάρολος Νάπιερ (σ.σ.: ο βρετανός στρατιωτικός διοικητής της Κεφαλλονιάς), η οποία έφθασε διαμεσολαβημένη ως εμάς από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Ο περιπετειώδης άγγλος τον συμβούλευσε μαζί με τους Έλληνες να κηρύξει την Επανάσταση».
Για περισσότερα βλ. "Αρχείο Αλή Πασά Γενναδείου Βιβλιοθήκης", τόμοι α, β, γ, δ, συλλογικό έργο, επιμέλεια Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Παναγιώτης Δ. Μιχαηλάρης, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2010.
Για τον τραγουδιστή της ηχογράφησης "κύριο Νάκι" βλέπε εδώ.
Source
Αρχείο Κουνάδη
Kounadis Archive
Publisher
Favorite
Favorite
Date
1912
1912
Contributor
Ν. Διονυσόπουλος, Λ. Κουνάδης
Rights
cc
Relation
Orfeon_10408_AliPasas
Odeon_GA1157_EvmorfiPouEinaiILivadeia
GramoCR_4_13546_Gianniotiko_AliPasa
Col_E3609_GianniotikosAliPasas
Vi_63524_Gianniotiko_AliPasa
Odeon_58594_Gianniotiko
Pathe_80207_NaTanOiKampoiThalassa
HMV_AO175_AliPasas
Odeon_31956_AliPasas
Pathe_80041_AliPasas
Vi_63544_Gianniotiko
Odeon_GA1161_AliPasas
Odeon_65024_IVasiliki
GramoCR_14_12933_AliPasas
Col_8278_AliPasas
Lyrophon_41721_AliPasa
Col_E6075_GianniotikosManes
Odeon_GA1125_EvmorfiPouEinaiILivadeia
Pathe_80044_VasilikiProstazei
Orfeon_11081_NeosAliPasas
Odeon_GA1157_EvmorfiPouEinaiILivadeia
GramoCR_4_13546_Gianniotiko_AliPasa
Col_E3609_GianniotikosAliPasas
Vi_63524_Gianniotiko_AliPasa
Odeon_58594_Gianniotiko
Pathe_80207_NaTanOiKampoiThalassa
HMV_AO175_AliPasas
Odeon_31956_AliPasas
Pathe_80041_AliPasas
Vi_63544_Gianniotiko
Odeon_GA1161_AliPasas
Odeon_65024_IVasiliki
GramoCR_14_12933_AliPasas
Col_8278_AliPasas
Lyrophon_41721_AliPasa
Col_E6075_GianniotikosManes
Odeon_GA1125_EvmorfiPouEinaiILivadeia
Pathe_80044_VasilikiProstazei
Orfeon_11081_NeosAliPasas
Format
Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)
10 in. (25 cm)
Language
Ελληνικά
Greek
Identifier
Fav_1_55327_AliPacha
Coverage
Θεσσαλονίκη
Thessaloniki
78 RPM Records Item Type Metadata
Στιχουργός / Lyrics writer
Άγνωστος
Unknown
Ορχήστρα - Εκτελεστές / Orchestra - Singers
Κλαρίνο, ούτι
Clarinet, oud
Αριθμός Σειράς / Coupling number
1-055327
Αριθμός Μήτρας / Matrix Number
7023-t
Διάρκεια ηχογραφήματος / Length of the song
3:18
Θέση ηχογραφήματος / Place of record (object)
Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη
Kounadis Archive Record Library
Tags
Citation
Άγνωστος and Unknown, “Ali Pacha,” Kounadis-Archive OMEKA Site, accessed October 4, 2023, https://kounadisomeka.aegean.gr/items/show/4409.
Output Formats
Item Relations
This item has no relations.